zondag 26 augustus 2018

9 oktober 2019 - Groningen, Nederland

Zondag 26 augustus 2018

Hallo Luitjes,

We gaan weer verder waar we gebleven waren woensdag 22 augustus. We kregen dus woensdag het bericht dat we donderdagmorgen per bus verder gaan naar Passau. Dat wil dus zeggen dat we onze koffers moeten pakken. Die koffers moet je dan op de gang zetten en worden dan door de crew opgehaald en naar de bussen gebracht. Omdat wij met de trein van Passau vertrekken om 13.34 uur op vrijdag krijgen we een rood kaartje met daarop Bahn 13.34 Uhr, die we in onze reislabel moeten doen zodat ze in Wenen weten in welke bus de koffers moeten. Het wordt proppen. Wat we wel moeten doen is voor de overnachting in Wenen overnachtingsspullen + wat schoon  goed apart in te pakken want wij zien onze koffers niet eerder weer dan op het station in Passau. Nu hebben als begroetingsgeschenk een Phoenix rugzak gekregen dus we hebben met die van ons zelf twee rugzakken tot onze beschikking en die hebben wel ook wel nodig. Tja, wat denken jullie van 2 flessen sekt, een aantal boeken waaronder het verjaardagscadeua van Phoenixreizen n.l. het kookboek van Verrückt naar Meer, een heel zwaar fotoboek van de verbouw van het schip Artania (waar we in juni mee naar Noorwegen willen) een heleboel magneetjes en ga zo maar door. Maar we krijgen het erin en ook de rugzakken zitten aardig vol. Om 01.30 uur zijn we klaar want alles moet klaar staan want we moeten om 08.00 al rijden dat betekent dus om 07.00 uur ontbijten en om 06.15 uur opstaan. Het is niet anders, wat niet kan kan niet.

Als de volgende morgen de vogeltjes van Mirko uit de luidspreker klinken zijn we al wakker en Piet heeft zelfs al onder de douche gestaan. We ontbijten, de oogjes zijn wat stijf en dik maar we gaan er voor. We zien, vanuit het raam, dat de crew alle koffers van het schip naar de kade brengen. Dat doen ze weer naast elkaar zodat ze de koffers aan elkaar doorgeven. Een prachtig gezicht. Iedereen, van hoog tot laag, help dan mee. Alleen de kelners natuurlijk niet want die zijn druk met de ontbijters. Om 08.00 uur moeten we naar buiten en moeten onze koffers, die dus al op de kade staan, naar de bus meenemen zodat de leiding weet dat alle koffers meekomen. We gaan om 08.30 uur rijden. Op de kade staat onze kapitein en ik krijg van hem nog een high five, waarom ik die alleen kreeg weet ik niet maar ik kreeg hem wel. We rijden een 1,5 uur en dan krijgen we een pi-pi pauze zoals die Hongaarse chauffeur het uitdrukte. Dat duurde niet lang en we rijden weer verder nu naar Bratislava. Daar lopen we naar de gelegenheid waar een warme maaltijd klaarstond, dat alles voor 180 man. Zoals jullie nu zo langzamerhand wel weten eten wij niet tussen de middag maar een soepje wilde er wel in. Daarna kregen een aantal, die zich op hadden gegeven, een kleine excursie naar de oude binnenstad. Wij lopen een eindje vinden een magneetje en nog wat andere dingetjes en zien een Italiaanse ijstent. Daar kopen een lekker ijsje gaan er lekker bijzitten en genieten van ons ijsje. Daarna sudderen we rustig terug naar het parkje waar de bussen staan. We verzamelen ons en gaan op weg naar Wenen. Dat is maar een 80 kilometer dus dat valt wel mee. Phoenix reizen heeft in het Hilton Vienna 91 kamer gereserveerd zodat we allemaal in hetzelfde hotel zitten. Dat zal een hele operatie geweest zijn. In het hoogseizoen een goed hotel (we komen tenslotte van een 5***** sterrenboot af) te vinden die zoveel kamers heeft en in staat zijn om plotseling voor 180 mensen eten (diner en ontbijt) te verzorgen. Maar dan.......Phoenix reizen had de hele groep al ingecheckt maar het hotel had de envelopjes allemaal op een tafel gelegd, niet op alfabet of zo maar kriskras door elkaar. Dat werd dus vechten door sommigen alsof ze bang waren dat ze geen kamer zouden krijgen. Wij bekeken het op een afstandje en moesten erom lachen. Ina en ik hebben later onze envelopjes rustig kunnen pakken want er lagen er niet zo veel meer. Walter was al ergens in de lobby gaan zitten en trakteerde op een drankje. Dure tent daar, voor één biertje, fanta, cola zero en een tonic maar liefst 19,00 euro. Bij de liften was het ook, bijna, oorlog want iedereen wilde ook hier als eerste omhoog, er waren 6 liften, en mopperden dat ze niet, met vrienden of familie, op dezelfde etage waren ingedeeld. Wat kunnen sommigen toch moeilijk zijn/doen. Toen wij onze dure drankjes op hadden zijn  we rustig naar boven gegaan, Ina en Walter naar de 6de etage en wij naar de 4de. De kamers waren ruim en netjes. Toen weer naar beneden waar we konden eten in buffetstijl. Nu hoef ik jullie niet te vertellen wat daar allemaal gebeurde, precies hetzelfde als voor heen dus. Na het eten zijn we naar boven gegaan en om 21.15 uur lagen we erin want we moeten om goed 05.00 uur opstaan want we moeten om 06.00 uur ontbijten en om 07.00 uur gaan we rijden. We vallen gelijk in slaap en slapen, met wat pi-pi pauzes, tot de wekker gaat. We ontbijten en rijden om klokslag 07.00 uur weg vanuit. Wenen. Gisteravond, hebben Mirko en de chauffeurs alle koffers in de goede bussen gedaan. De mensen die met de trein vanuit Passau gingen zaten allemaal in één bus, de mensen die hun auto in de parkeergarage hadden staan bij het afvaartpunt zaten ook in één bus, dat was slim bekeken.

Vanuit de bus zien we nog wat mooie dingen b.v. de Karlskirche, de Musicverrein en Slot Schönbrunn. Tot januari, zeggen we want dan gaan we voor 4 dagen weer naar Wenen om de schitterende kerstversieringen te bekijken. We maken een een tussenstop en daar namen we afscheid van Manfred en Heidi want die bleven nog een nachtje in Passau en die zagen we dus niet meer. Ina en Walter gingen ook met de trein. Heidi heeft ons hartelijk uitgenodigd om bij hun te komen logeren. We zullen zien. Jammer dat Heidi niet op een echt cruiseschip wil anders zouden we elkaar in juni weer zien. We komen om 11.15 uur in Passau aan en alles klopt, alle koffers zaten in de goede bus. Onze koffers werden op een bagagekar gezet, ze zullen zich wel een breuk getild hebben met die van ons. Op het station hebben we eerst gekeken waar onze wagon zou komen te staan. Op het perron staat een bord waar de trein indeling op staat en bij welke letter die wagon komt te staan. Daarna gaan we naar het bahnhof restaurant waar Ina en Walter al zitten, ze wachten op weiss Worst. Piet neemt een koffie en ik een cola zero. We kopen wat broodjes voor vanavond en om 13.00 uur gaan we naar ons perron en ja wel hoor, de koffer kar staat er al met een hele vriendelijke man erbij.  Wij krijgen onze koffers en om 13.34 uur komt de trein eraan. Maar............nu zijn de Landmannen op zich zelf aangewezen en dan weet je het wel. In Passau komt de politie in de trein om te controleren of er geen illegalen aan boord zitten. Een stel begint achterin het andere stel voorin. Dat duurt dus even en wij mogen niet instappen. We beginnen de reis dus met een vertraging van 15 minuten. Dat loopt op tot 18 minuten en we vrezen dat we de overstap in Würzburg niet gaan halen en als we die niet halen halen we die in Hannover ook niet. Weg gereserveerde plaatsen. In de trein horen we dat in Würzburg een extra trein wordt ingezet naar Hannover maar van gereserveerde plaatsen is geen sprake. We kunnen de koffers niet kwijt en Piet zit in de ene coupé en ik in de andere. We hebben de verloren tijd bijna ingehaald en gaan de trein in Hannover halen totdat.....de trein voor het station voor een rood sein 5 minuten moest wachten. Op het station rennen van perron 11 en moesten naar perron 4. Lift, er stonden wel dertig mensen te wachten, roltrap storing, dan maar met de trap maar dat ging natuurlijk niet zo snel met zware koffers en twee mensen die het eigenlijk gehad hadden. Het waren twee trappen met een vlak tussenstukje. Piet heeft eentje laten staan en met de andere naar boven. Ik met eentje stapje voor stap omhoog. Toen kwam er een hele zwarte, kleerkast, man aan en die dacht, ik help ze even en pakte de koffer en wilde, verder lopen met de koffer, maar had niet gedacht dat die zo zwaar zou zijn. Hij kwam niet verder dan één treetje. Ik moest vreselijk lachen en kwam dus ook niet verder. Hij heeft het toch gered maar liep gelijk wel door, Wij hebben hem wel bedankt maar een antwoord kwam niet. Toen we boven waren reed de trein voor onze neus weg. Kijken op de dienstregeling, er ging een trein naar Leer om 19.20 uur, aankomst 22.13 uur!!!, vanaf perron 12. Wij naar perron 12 (gelukkig deze lift werkte wel. Maar.......er werd omgeroepen dat deze regionaal trein door de drukte naar perron 2 verplaatst was. Dus wij weer met de lift naar beneden en hard lopen naar 2, gelukkig met de roltrap naar boven. De trein komt en wij sjorren de heleboel in de trein, gelukkig niet druk en we kunnen zitten. Het is een stoptrein en dat ding stopt dus overal en blijft soms wel een tijdje staan. Als hij ergens een tijdje stilstaat komt er een zwerver binnen en kijkt in alle prullenbakken of er nog blikjes in zitten. In Duitsland zit statiegeld op een blikje. Hij ziet er woest en verwilderd uit. Helaas voor hem niets te vinden. Gelukkig komen we op tijd in Leer aan. Auto uit de parkeergarage gehaald, is naast het station, en om 23.10 uur zijn we thuis.

Oh ja, als jullie denken dat we van al dat lekkere eten zijn aangekomen, tja Piet 3 kilo en ik???? 200 gram afgevallen. Valt dat niet mee?

Lieve mensen, ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen wat wij allemaal gezien, gegeten en beleefd hebben. Ik heb het met plezier gedaan.

Dit was een fanatische reis, alles klopte, we zijn op het schip in de watten gelegd, met het eten, met de bediening en de verzorging van onze cabine.

Als jullie van plan zijn dit ook eens te doen kan ik jullie Phoenix reizen, de MS Anesha, als Nederlandse reisorganisatie DreamLines en dan als reisconsulente Yoni Barten van harte aanbevelen. Wij hopen Yoni morgen aan de telefoon te krijgen want wij willen in juni met een "echte" cruiseboot, de MS Artania, naar Noorwegen. We gaan een nieuw spaarsysteem maken en gaan dan op dezelfde manier sparen als voor de MS Anesha. Het zal lukken.

Komende weken gaan we de foto's bekijken/uitzoeken en dan maken we nog een compilatie die jullie dan ook nog krijgen.

Bedankt voor het lezen en de reacties!!

Groeten Piet en Helga